zondag 30 oktober 2011:
Seminar van raw food expert David Wolfe
zaterdag 29 oktober 2011:
Landelijke Contactdag van Olijf. Warm en troostrijk.
Donderdag 6 oktober 2011:
Opgebouwde spanning vanwege de controles in het AVL. Ik voelde reuring in mijn buik de afgelopen twee weken. En bij elk signaal, hoe klein ook, gaan bij mij de alarmbellen rinkelen. Er was een misverstand over de ct-scans. Ik was ervan overtuigd dat er nu weer een genomen zou worden, maar dat blijkt in januari te zijn. Als er aanwijsbare redenen en/of klachten zijn zoals darmproblemen, opgezette buik, echte pijnklachten, dan wordt er wel een gemaakt. Loslaten, loslaten is het parool. Zo moeilijk!De tumormarkers waren superlaag, geen meetbare kankeractiviteit dus. Reden voor blijdschap.
Op de terugweg gestopt bij het ouderlijk huis en een potje gegriend voor de deur. Om wat was, om het afgelopen jaar, om wat niet meer is. Op het Gelderlandplein de mindset gekanteld, mooie herinneringen opgeroepen en mijzelf getrakteerd op orchideeen (recente bevlieging).
Verder erg druk met de cursus-internetmarketing, het afmaken van de website voor het Zingen voor je Leven-koor Almere, de cursus Mindfulness. Ik slaap slecht, van de voorgeschreven melatonine word ik zwaar wakker dus kijk ik uit naar een heeeel rustig weekend.
Woensdag 5 oktober 2011:
Steve Jobs over het leven en de dood:
‘Mezelf eraan herinneren dat ik binnenkort dood ben, is het belangrijkste gereedschap dat me helpt om de grote keuzes in het leven te maken. Omdat bijna alles – alle verwachtingen van buitenaf, alle trots, alle angst om te mislukken – wegvalt in het zicht van de dood. Alleen wat echt belangrijk is blijft over. Jezelf herinneren dat je dood gaat is de beste manier die ik ken om niet in de val te trappen van denken dat je iets te verliezen hebt. Je bent al naakt. Er is geen reden om niet je hart te volgen.’ (2005)
Steve Jobs over buikgevoel:
‘Je kunt geen punten met elkaar verbinden door vooruit te kijken, je kunt ze alleen met elkaar verbinden door achterom te kijken. Dus je zult erop moeten vertrouwen dat de punten in de toekomst wel verbonden zullen worden. Je moet in iets vertrouwen – je onderbuikgevoel, het lot, het leven, karma, wat dan ook. Deze benadering heeft me nog nooit in de steek gelaten, en het heeft alle verschil in mijn leven gemaakt.’ (2005)