AMSTERDAM - Een leven lang theedrinken kan het risico op eierstokkanker op hogere leeftijd beduidend verminderen.
Foto: Thinkstock
Dit is de uitkomst van een Australisch onderzoek dat in het wetenschappelijke tijdschrift Cancer Epidemiology is gepubliceerd.
In het twee jaar durende onderzoek werden 1000 Chinese vrouwen onderzocht met een gemiddelde leeftijd van 59 jaar. De helft van hen had eierstokkanker, de andere helft niet.
De vrouwen kregen vragen over hun theegebruik, zoals hoe vaak ze thee dronken, wat voor thee ze gebruikten en op welke leeftijd ze begonnen waren met theedrinken.
Jonge leeftijd
De onderzoekers ontdekten dat de vrouwen zonder kanker vaker jong begonnen waren met theedrinken dan de vrouwen met de ziekte.
Ook consumeerden de gezonde vrouwen meer thee per dag dan de vrouwen met eierstokkanker. In de groep zonder kanker dronk 79 procent van de vrouwen thee, terwijl dit cijfer in de groep met kankerdiagnoses maar op 51 procent lag.
In thee zitten flavonoïden, die een beschermende werking hebben tegen veel ziekten. Flavonoïden werken als anti-oxidanten en zijn ontstekingsremmend. Ook gaan ze de ongewenste groei van lichaamscellen tegen. Vooral zwarte thee is rijk aan flavonoïden.
8 november:Het middel Caelyx, ook effectief bij eierstokkanker blijkt eindelijk weer beschikbaar te zijn (zie separaat bericht hierover). Te laat voor Roeli ()en waarschijnlijk vele anderen met haar).
4 november:
Wederom naar een superinspirerend en zeer informatief seminar geweest van David Wolfe, raw foodspecialist. Kan ik veel van toepassen in mijn dagelijks dieet!Overigens ben ik er 100% van overtuigd dat mijn supplementen en nieuwe lijfstijl (incl raw food) enorm bijdragen aan mijn goede gezondheid en conditie...
23 oktober:
AVL, driemaandelijkse controle: G O E D !
17 oktober
Het blog gelezen van Marianne, die voor het eerst in 2000 eierstokkanker kreeg en schoon bleef tot 2009. Nu in 2012 is haar tumormarker weliswaar gestegen, heeft zij ook buikpijn, is een lymfeklier verwijderd, maar leeft zij nog steeds! Na 12 jaar... Haar blogadres is http://marianneke2012.blogspot.nl/
Ook gekeken naar Kankerzooi, de prachtige documentaire-serie over Francis van Straaten die in 2009 op 44-jarige leeftijd te horen kreeg dat zij op korte termijn zou overlijden aan haar eierstokkanker
Sinds een kleine week ben ik weer erg met mijn komende bloedcontrole bezig. Ik neem mij voor bij een goede uitslag nog beter op mijn eten te letten! Maar het gaat erg goed met mij, ik ben blij, heb bergen energie (tot 21.00 uur), mijn conditie gaat goed vooruit... tijd om weer aan reizen en werken te denken. Wordt vervolgd...
16 september - 17.00 uur - Optreden met mijn koor tijdens de Oncofonie, de symfonie van het leven, in Carre Amsterdam
Grandioos evenement met de 360 koorleden van de Zingen voor je Leven koren, Liesbeth List, Sylvana Simons, Ben Cramer, het Noordpool Orkest en vele vele anderen. Sinds vorig jaar juni ben ik actief lid in het koor in Almere en ik heb hier veel troost en vriendschap gevonden ... Voor meer info zie www.oncofonie.nl/home en http://zvjl-almere.blogspot.nl/
30 augustus:
Voor Roeli Zandbergen-Droogsma, mijn lieve lotgenote, vandaag op 59-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van eierstokkanker...
13 augustus - 13.00 uur- Gesprek met arbeidsdeskundige en psycholoog
Het gesprek verliep naar verwachting; vanaf oktober word ik voor 40% arbeidsgeschikt geacht, volgens staffel oplopend. In november/december eindgesprek met arbeidsdeskundige. In de tussentijd zal ik druk bezig zijn mijn nieuwe business op te zetten. Zie daar naar uit want voel me goed en ben blij met elke dag, geniet zeer van buitengebeuren en gun mezelf heel veel leuke dingen...
26 juli - 11.30 uur - AVL: Uitslag CT-scan en bloedonderzoek tumormarkers GOED!
25 juli:
AVL - bloedafgifte
19 juli - 11.50 uur: AVL: CT-scan Nee, het went niet. Je aderen die warm worden, de hartkloppingen, het gevoel van machteloosheid in de scanner, wetend dat nu al te zien is wat ik niet te horen krijg... De radiologie-assistente zei op casual toon: "Nou, het beste ermee hoor!" en dan sta je weer in het kleedhokje, als numero zoveel van wie een scan is gemaakt. R. was godzijgeprezen weer meegegaan en zorgde voor de nodige afleiding achteraf. En nu: een hele week in spanning afwachten. 50% kans, niets zinnigs over te zeggen. Momenteel lees ik een boek over zielen en meerdere levens en lijkt het alsof mijn doodsangst iets minder wordt. Al moet ik er niet aan denken dat ik volgende week mijn doodvonnis kan krijgen. Ik vind mijn leven veel te mooi om er nu al afscheid van te moeten nemen! 3 juli:
Eerste fietstocht in mijn eentje door natuurgebied sinds ...
12 juni:
20 jaar getrouwd! Ja, met een uitroepteken.
9 juni:
Een jaartje ouder geworden, dat had ik een jaar geleden niet durven hopen. Van R. kreeg ik een fotoboek met portretten van mij die hij het afgelopen jaar had gemaakt, een ode en ontroerende liefdesverklaring. Knusse viering in kleine familiekring.
7 juni:
Terug van vakantie. Life goes on...
26 mei:
Things have changed... soms zo moeilijk om te accepteren; het verdriet om het verlies van de zorgeloosheid en de angst mijn leven op korte termijn te kunnen verliezen blijft groot. Los van de beperkingen die ik heb, fysiek en mentaal. Na het David Wolfe weekend dacht ik mijn levenslust weer volledig terug te hebben, maar het gaat sterk op en neer. Mijn belangstelling is veranderd, het liefst ben ik rustig in de natuur, met zo min mogelijk externe impulsen, met zo min mogelijk verkeer en lawaai. Van de week zaten we op een terrasje, met gezellig gepraat om ons heen, vrolijke muziek, zonnetje. Ik maakte er alleen geen deel van uit, ik voelde me displaced. Wat een verschil met vroeger!
Over twee weken moet ik de acties voor het Creative Life Plan, het huiswerk voor het traject van de psycholoog afhebben. Het schiet niet op, want ik weet het niet, nou ja, in die zin, mijn behoefte aan rust is heel groot. Juist niets doen, althans niet wat van tevoren is bedacht.
Nu schijnt de zon, de vogeltjes kwetteren, we zien het wel. Loslaten is het parool.
30 oktober 2012 - Caelyx injectievloeistof weer beschikbaar
De levering van gepegyleerd liposomaal doxorubicine (Caelyx) 20 mg (2mg/ml) injectieflacons zal worden hervat. Als gevolg van productieproblemen bij Ben Venue was gepegyleerd liposomaal doxorubicine in de afgelopen periode slechts beperkt leverbaar. De CHMP heeft deze maand een wijziging in het registratiedossier goedgekeurd, waarbij het steriel filtreren, afvullen en verpakken zal plaatsvinden in een andere fabriek waardoor het product vanaf deze week weer beschikbaar komt. Het opbouwen van voldoende voorraad kan echter enkele maanden in beslag nemen en naar schatting zal halverwege 2013 een stabiele voorraad beschikbaar zijn.
Dit schrijft de firma Janssen-Cilag B.V. in een brief, een zogenaamde Direct Healthcare Professional Communication (DHPC). De brief met deze belangrijke risico informatie is in overleg met het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) gestuurd naar ziekenhuisapothekers, oncologen, hematologen en internisten met als specialisatie oncologie.
Totdat de levering van gepegyleerd liposomaal doxorubricine volledig op peil is, is het advies aan de beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg om voorrang te geven aan die patiënten die momenteel met het middel worden behandeld en aan degenen voor wie geen adequate alternatieve behandeling voorhanden is. Om de herintroductie logistiek goed te laten verlopen introduceert de firma als tijdelijke maatregel een zogenaamd Caelyx Managed Access-systeem. Dit systeem zorgt er ook voor dat iedere patiënt die een behandeling met Caelyx start, deze behandeling volledig kan afmaken.
Gepegyleerd liposomaal doxorubicine wordt gebruikt bij de behandeling van verschillende typen kanker.
Het signaleren en analyseren van bijwerkingen gedurende de gehele levenscyclus van een geneesmiddel wordt farmacovigilantie genoemd. Dit is een kerntaak van het CBG. In geval van urgente en/of belangrijke veiligheidsissues worden medische beroepsbeoefenaren door middel van een ‘Direct Healthcare Professional Communication’ op de hoogte gebracht. Klik hier voor een overzicht van DHPC’s.
mei 2007, Ans de Baaij- van de Ven - HNPCC: ook een relatie met eierstokkanker
HNPCC: ook een relatie met eierstokkanker
Ik zal beginnen met mezelf voor te stellen: mijn naam is Ans de Baaij- van de Ven, en ben 53 jaar oud. Ik ben gehuwd en heb 3 dochters. Sinds de oprichting van de HNPCC vereniging ben ik lid en omdat ik tevens ervaringsdeskundige ben, heb ik mij aangemeld voor het lotgenotencontact.Wat betekent HNPCC in mijn leven?
Kanker heeft altijd een grote plaats ingenomen in onze familie. Dat deze aandoening van kanker HNPCC genoemd wordt, weten wij pas ca. 10 jaar.
Mijn moeder, negen van haar broers en zussen, mijn oma en mijn broer zijn op jonge leeftijd (tussen 32 en 54 jaar) aan deze ziekte gestorven. Natuurlijk onnodig om te zeggen dat dit in onze familie diepe sporen heeft achter gelaten. Iedereen kan zich een voorstelling maken van het leed, dat onze familie in het algemeen en in die gezinnen in het bijzonder heeft getroffen. Deze ziekte is als het ware onlosmakelijk met onze familiegeschiedenis verweven.
Mijn oma werd ziek in een tijd waarin niets of nauwelijks iets bekend was over deze aandoening. De medische wetenschap was op dat moment nog onvoldoende ontwikkeld om behandeling mogelijk te maken. In de periode dat mijn moeder en haar broers en zussen kanker kregen, betekende deze ziekte nog altijd een doodvonnis. In die tijd kon voor het eerst een diagnose gesteld worden en met veel geluk, kon een operatie je leven nog gedurende enkele jaren rekken. Uiteindelijk was de patiënt gedoemd om te verliezen.
Mijn oudere broer is ziek geworden op relatief erg jonge leeftijd (19 jaar), hij is verschillende keren uitgebreid geopereerd en werd uiteindelijk 35 jaren oud. In de derde generatie was hij de eerste persoon die eveneens met deze vorm van kanker te maken kreeg. Meerdere neven en nichten hebben deze ziekte later eveneens ontwikkeld en veelal met fatale afloop. Sinds het overlijden van mijn broer worden mijn broers en zussen - voorzover ze dit zelf willen - regelmatig onderzocht.
Jaren heb ik rond gelopen met de vraag òf en zo ja hoe ik voor mijzelf en onze familie verder zou kunnen komen met dit probleem.
Was hulp of een oplossing mogelijk? Via mijn huisarts kwam ik in contact met het Radboud-ziekenhuis in Nijmegen. Samen met mijn arts heb ik een bijeenkomst georganiseerd voor onze voltallige familie waarin hij op voor iedereen duidelijke wijze heeft uiteen kunnen zetten, dat erfelijke factoren bij deze ziekte een hoofdrol vervullen.
Hij heeft ons ervan overtuigd, dat een regelmatige controle van de dikke darm de enige optie is om deze ziekte in een tijdig stadium te kunnen herkennen en behandelen. Ook legde hij aan onze familie uit, dat het vaststellen van de genetische afwijking binnen relatief korte tijd tot de mogelijkheden zou gaan horen. Een belangrijke stap vooruit dus! Met deze wetenschap brak voor onze familie een enigszins rustige tijd aan; de boodschap was duidelijk, laat je op tijd screenen en voor onze generatie hoeft kanker niet dodelijk te zijn.
Eierstokkanker: ook een relatie met HNPCC
In 1998 werd bij mijzelf echter volkomen onverwacht eierstokkanker geconstateerd. Een relatie met HNPCC werd niet waarschijnlijk geacht, eigenlijk in eerste instantie zelfs uitgesloten. Ik werd op de gebruikelijke manier geopereerd en nabehandeld met chemotherapie. Nauwelijks twee maanden later stak de ziekte opnieuw de kop op. Ik werd doorverwezen naar het AZM in Maastricht en kreeg een tweedelijns chemo voorgeschreven. Ook deze therapie sloeg niet aan en een tweede en derde operatie volgden elkaar in snel tempo op. Mijn behandelende artsen besloten tot de toepassing van een vorm van radiotherapie, waarbij een groot gedeelte van mijn romp werd bestraald. Deze therapie bleek voor mij te werken. Ik ben nu 8 jaar verder en ik voel me goed.
Tijdens mijn behandeling in Maastricht opperden mijn artsen dat wel degelijk een relatie met HNPCC zou kunnen bestaan. Bij later bloedonderzoek is deze afwijking bij mij definitief vastgesteld. Bij een klein percentage van vrouwelijke HNPCC patiënten komt de ziekte niet in de dikke darm, maar in de eierstokken tot uiting. Dat was ook in mijn geval aan de orde.
Conclusie: voorzichtig met chemotherapie bij HNPCC gerelateerde eierstokkanker Maar mijn artsen onderzochten nog meer. Zij hadden het sterke vermoeden, dat de chemotherapie, welke ik eerder tijdens mijn ziekte had gekregen, niet of wellicht zelfs averechts gewerkt zou kunnen hebben. Dit laatste is tijdens het verdere onderzoek niet gebleken, maar de conclusie was heel duidelijk: Dokters moeten bij de behandeling van HNPCC patiënten, die door eierstokkanker worden getroffen, heel terughoudend zijn met het voorschrijven van de gebruikelijke behandelingen met chemotherapie bij deze kankersoort.
Ik heb het voorlopig overleefd en kijk weer de toekomst in. Ik hoop voor mijn familieleden en natuurlijk vanzelfsprekend voor mijn drie dochters dat diagnosestelling en behandelmethoden in de toekomst nog verder zullen verbeteren, zodat deze ziekte in onze familie niet nog meer slachtoffers zal eisen.
Prachtige, prachtige documentaire over de 44-jarige Francis van Straaten die augustus 2009 te horen krijgt dat zij op korte termijn zal overlijden aan haar eierstokkanker
Vrijdag 2 en zaterdag 3 november 2012 | Theaterhotel Almelo
Het gevecht tegen kanker wettigt elk middel dat aantoonbaar succesvol is. Al jarenlang blijkt een ziekenhuis in Calcutta (India) veel te kunnen betekenen voor kankerpatiënten. Het meinummer van Medisch dossier besteedt uitgebreid aandacht aan de verbluffende resultaten die de behandelende artsen Prasanta en Pratip Banerji daar bereiken met een aangepaste vorm van homeopathie: de Banerji protocols (lees hier het volledige artikel).
De Stichting Hahnemann Homeopathie heeft beide artsen bereid gevonden naar Nederland te komen. Zij verzorgen op 2 en 3 november 2012 een uniek symposium. Thema: ‘De Banerji protocols in de behandeling van kanker en de kankerpatiënt’. Vanwege het internationale karakter van dit symposium wordt het simultaan vertaald en is er een tolk aanwezig om vragen en opmerkingen te vertalen.
Verschillende homeopathische middelen zijn even effectief als chemotherapie
Wetenschappelijk
In de Verenigde Staten heeft een door de overheid gefinancierd wetenschappelijk klinisch onderzoek aangetoond, dat verschillende homeopathische middelen even effectief zijn als chemotherapie. Aan de andere kant van de wereld, in Calcutta, bevestigt de praktijk deze uitkomst. Bovengenoemde artsen hebben daar de afgelopen decennia honderdduizenden mensen van kanker genezen door de inzet van alleen homeopathie. Uit Medisch dossier: ‘Hieruit valt af te leiden dat homeopathische geneesmiddelen op zichzelf 40 procent van alle kankerprocessen genezen of in ieder geval stabiliseren: een succespercentage dat overeenkomt met de beste resultaten van de conventionele behandeling, maar dan zonder de slopende neveneffecten van chemotherapie en bestraling.’
De uitkomsten liegen niet
Een conclusie die velen heeft verrast. Waar veel vooral westerse geneeskundigen de homeopathie in de ban willen doen, tonen Amerikaanse èn Indiase geneeskundigen aan dat homeopathie een effectief wapen is tegen kanker. De uitkomsten liegen niet. Laat u uitvoerig informeren tijdens het symposium. Aan de orde komen: de filosofie achter de Banerji protocols, de toepassing van de Banerji protocols in de praktijk, de casuïstiek van de kankerpatiënt, de fijnafstemming in de materia medica en de vragen hoe te behandelen, met welke potenties en waarom. Meer weten? Meld u aan!
Homeopathische geneesmiddelen, voorgeschreven volgens de Banerji’s protocollen, genezen of stabiliseren 40 procent van alle kankerprocessen.
ODE | Medisch Dossier, mei 2012 over de Banerji protocols:
Homeopathie en de strijd tegen kanker
Het werk van de Banerji Foundation trok in 1995 voor het eerst de aandacht in het Westen, toen dr. Prasanta Banerji en zijn zoon, dr. Pratip Banerji, op de vijfde International Conference of Anticancer Research eenstudie presenteerden naar zestien gevallen van hersentumor die in regressie waren gegaan bij gebruik van alleen homeopathische middelen. Sinds 1992 hadden zij in hun instituut kankerpatiënten daarmee behandeld en inmiddels rond 120 patiënten per dag.
Patiëntennetwerk Olijf en het UMC St Radboud roepen 26 september uit tot Dag van de Eierstokkanker. Dit gebeurt in Nijmegen tijdens een wetenschappelijk symposium. Initiatiefnemer prof.dr. Leon Massuger, hoogleraar gynaecologische kanker van het Radboud: ‘Samen met het patiëntennetwerk en de collega’s in het land willen we 26 september elk jaar opnieuw aangrijpen om aandacht te vragen voor deze zeer agressieve kanker.’
Deze week zijn er bij het UMC St Radboud in Nijmegen drie evenementen op het gebied van eierstokkanker: een symposium en twee promoties. De Stichting Olijf, een patiëntennetwerk op het gebied van gynaecologische kanker en gynaecoloog prof.dr. Leon Massuger hebben deze wetenschappelijke evenementen aangegrepen om de Dag van de Eierstokkanker in het leven te roepen. Het initiatief wordt ondersteund door collega-specialisten in het land. Jaarlijks zal er op 26 september aandacht gevraagd worden voor de twaalfhonderd vrouwen die in Nederland elk jaar eierstokkanker krijgen en de duizend vrouwen, die eraan overlijden.
Op het moment van ontdekking is eierstokkanker vaak al verspreid door de hele buikholte. De tumoren kunnen dan niet meer volledig verwijderd worden. De gemiddelde overlevingsduur bij eierstokkanker is slechts drie jaar. Het goede nieuws is, dat veranderingen in de behandeling en een betere samenwerking tussen gynaecologen en andere specialisten de overlevingskans van patiëntes met eierstokkanker verbeterd hebben.
Massuger ‘We willen met de Dag van de Eierstokkanker bereiken dat er meer aandacht komt voor de impact die deze kanker op patiëntes en hun naasten heeft. Hopelijk komt er op deze manier ook meer geld beschikbaar voor wetenschappelijk onderzoek naar de achtergronden van de ziekte en voor het verbeteren van de behandeling en de zorg.’
Afweer
Tijdens een wetenschappelijk symposium op 26 september in Nijmegen staat de afweer tegen eierstokkanker centraal. Hoe kan dit carcinoom ontsnappen aan ons natuurlijke afweersysteem? Kan het afweersysteem zo geprikkeld worden, dat de groei van de tumoren wordt beteugeld? Dit is ook het onderwerp van het proefschrift waarop Refika Yigit deze week promoveerde. Daarnaast worden op het symposium nieuwe ontwikkelingen in diagnostiek en behandeling en verbeteringen in de zorg op internationaal niveau besproken.
Onderzoekers van het UMCG en het NKI hebben samen € 530.000 subsidie van het KWF ontvangen voor hun onderzoek naar de behandeling van specifieke vormen van eierstokkanker. Tot op heden worden alle vormen van eierstokkanker hetzelfde behandeld. Voor sommige varianten is die behandeling matig effectief, maar bij bijvoorbeeld heldercellige eierstokkanker slaat de behandeling meestal slecht aan. De onderzoekers gaan bekijken hoe ze de behandeling voor deze specifieke vorm van eierstokkanker kunnen verbeteren.
Heldercellige eierstokkanker is een relatief weinig voorkomende vorm van eierstokkanker. In Nederland krijgen zo’n 1100 vrouwen per jaar de diagnose eierstokkanker, waarvan ongeveer 10% de heldercellige vorm. Patienten met eierstokkanker worden bijna allemaal op vrijwel dezelfde manier en met dezelfde geneesmiddelen behandeld. Ze ondergaan een operatie en krijgen vervolgens chemotherapie. De effectiviteit van die behandeling in het algemeen is helaas matig en voor patiënten met de heldercellige variant slecht. Daarom is er grote behoefte aan een effectievere behandeling. Tumorweefsel
Ongeveer 1100 vrouwen krijgen jaarlijks de diagnose eierstokkanker. Ongeveer 10% hiervan betreft de heldercellige variant. Met behulp van een internationaal netwerk zijn de onderzoekers van het UMCG en NKI in staat geweest om tumorweefsel van meer dan 200 vrouwen met heldercellige eierstokkanker te verzamelen. Deze weefsels worden gebruikt om de meest voorkomende genetische mutaties in bepaalde eiwitten te bepalen. Daarnaast gaan de onderzoekers na of de kanker voor groei en overleving sterk afhankelijk is van zo’n gemuteerd eiwit. De eiwitten waarbij dit het geval is, zijn goede aangrijpingspunten voor nieuwe geneesmiddelen.
De onderzoekers streven naar de ontwikkeling van behandelmethoden en geneesmiddelen die eierstokkanker beter bestrijden. Van de vrouwen waarbij alle tumoren en uitzaaiingen konden worden verwijderd, is na 5 jaar nog zo’n 65% in leven. Voor vrouwen bij wie de eierstokkanker in een later stadium wordt ontdekt, is de prognose nog ongunstiger: na 5 jaar is 35% van de patiënten nog in leven. Meer informatie
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de persvoorlichters van het UMCG, bereikbaar op telefoonnummer (050) 361 22 00. Persberichten van het UMCG zijn ook te raadplegen op www.umcg.nl. U kunt zich ook abonneren op de digitale nieuwsdienst van het UMCG. Kijk voor meer informatie onder 'nieuws' op www.umcg.nl. Meer weten over het wetenschappelijk onderzoek van het UMCG? Kijk dan op www.kennisinzicht.umcg.nl. Volg het UMCG ook via Twitter: @umcg
Het aantal kankerpatiënten in UZ Leuven neemt niet af: het voorbije jaar zag het ziekenhuis er 5.000. Maar de nieuwe gepersonaliseerde manier van kankerbehandeling zorgt voor minder nevenwerkingen. “De evolutie naar moleculaire therapie zet zich door bij alle vormen van kanker”, vertelt prof. dr. Ignace Vergote.
Belangrijkste vooruitgang van de laatste jaren
Professor Vergote is gynaecologisch oncoloog en voorzitter van het Leuvens kankerinstituuut. Hij beschouwt de moleculaire therapie als de belangrijkste vooruitgang van de laatste jaren. Moleculaire therapie is een alternatief voor chemotherapie. “Bij chemo bestrijd je tumoren door de celdeling te stoppen”, aldus professor Vergote. “Maar daarmee vernietig je ook de goede cellen, zoals de rode en witte bloedcellen. Met alle vervelende neveneffecten van dien, zoals misselijkheid, haarverlies of infectiegevaar.”
Gepersonaliseerd geneesmiddel
Moleculaire therapie daarentegen begint met het bestuderen van de tumor van een patiënt. “Onderzoekers bekijken welke genetische verandering die tumor ondergaan heeft: welke factoren zorgden ervoor dat de tumor kon ontstaan? Welke producten scheidt deze tumor af? Waardoor krijgt het gezwel meer bloedtoevoer of energie of waardoor ontsnapt het aan het normale afweersysteem van het lichaam? Op basis van dat onderzoek ontwikkelt men dan een gepersonaliseerd geneesmiddel, dat de tumor moet afremmen.”
Werkt zoals lasergerichte bom
“Ik vergelijk chemo wel eens met een atoombom”, zegt professor Vergote. “Die maakt alles kapot. Moleculaire therapie is dan een lasergerichte bom die enkel schiet op dat ene bepaalde doel. Het is een individuele manier van behandelen, waarbij de medicatie anders is bij elke tumor en patiënt.” Borstkanker was een van de eerste kankers waarbij de moleculaire therapie werd toegepast. Ondertussen wordt de behandeling voor zowat alle vormen van kanker gebruikt.
Toekomst enkel moleculaire therapie
Professor Vergote verwacht dat de tendens zich de komende jaren nog zal veralgemenen. “Voorlopig is een kankerbehandeling meestal een combinatie van chemo en moleculaire therapie. Maar ik verwacht dat we in de toekomst patiënten vaak enkel met moleculaire therapie zullen behandelen. Voorlopig gaat het stapje voor stapje, maar er wordt massaal veel onderzoek gedaan naar deze nieuwe ontwikkelingen.”
Professor Ignace Vergote is diensthoofd Gynaecologie-Verloskunde van de Universitaire Ziekenhuizen Leuven. Hij is gespecialiseerd in de chirurgische en medicamenteuze (chemotherapeutische) behandeling van eierstok-, baarmoeder- en baarmoederhalskanker. Hij heeft een ruime ervaring en expertise op het vlak van nieuwe studiemedicaties bij de behandeling van gynaecologische tumoren. Verder is hij ook bekend voor de uitgebreide chirurgische behandeling van eierstokkanker en robot-geassisteerde behandeling van baarmoeder en baarmoederhalskanker.
Gedeeltelijk geconventioneerd
De arts is op bepaalde uren niet geconventioneerd en mag op die momenten ereloonsupplementen aanrekenen op ambulante honoraria (raadplegingen, technische verstrekkingen). De uren dat de arts buiten conventie werkt, staan in onderstaande tabel. Bij dagopname en opname mag de arts ereloonsupplementen aanrekenen wanneer de patiënt kiest voor een éénpersoonskamer.
Foto: Thinkstock 
